Nasza Gwiazeczka skończyła w tym tygodniu 30 miesięcy, to dwa i pół roczku. To jednocześnie już dwa lata z diagnozą jej choroby. Oliwcia jest śliczna! W sukienkach, pięknych fryzurach wygląda po prostu cudownie... Już zaczynam planować stylizację na kolejny miesiąc :) Kiedy w dniu urodzinek pokazywałam bliskim zdjęcie Oliwki, tym razem najczęściej w odpowiedzi przewijało się jedno określenie: DAMA. Nasza mała dama :)
Ostatni czas minął nam raczej spokojnie. Oliwka jest na ten moment dobrze wyregulowana neurologicznie. Nocki też mogę pochwalić, śpimy średnio od godziny 23 do 5 rano. Poranki z reguły są spokojne, wieczorami zazwyczaj robi się bardziej aktywna i wymaga od nas więcej uwagi.
W miniony weekend udało nam się nawet pojechać na mały piknik pod las. Takie wypady dają nam motywację, są jednak dla nas też stresujące. To tylko 3-godzinny wypad 5 kilometrów od domu a tyle trzeba ze sobą zabrać... Jest ciepło, ale czy nie za gorąco dla Oliwki? Zapasowy ssak, gdyby w pierwszym wyczerpała się bateria. A co jeśli ten drugi też padnie? Jesteśmy uzależnieni od prądu. Staramy się rozluźnić, szukamy różnych sposobów, ale niestety nie zawsze się udaje.
Dziś jest też Dzień Matki. Dostałam rano od Malutkiej możliwie najpiękniejszy prezent. Kiedy przenoszę ją każdego dnia z sypialni do pokoju dziennego, przytulam ją w ramionach. Dziś, gdy była do mnie tak właśnie przytulona głośno cmokneła mi buziaka w szyję. Nigdy wcześniej się to nie zdarzyło. Piękny prezent Córeczko :*
