10 miesięcy Oliwki

Nasza córeczka skończyła wczoraj 10 miesięcy. Sama nie wiem jak mam ocenić ten miesiąc. Mam mieszane uczucia, poziom optymizmu nieco spadł. W tym miesiącu potwierdziły się nasze przeczucia odnośnie problemów ze wzrokiem Oliwki. Ostatnie dwa tygodnie spędziliśmy w szpitalu. Mamy PEGa, który powinien nam generalnie ułatwić trochę życie, ale na razie to nowość i sami się jeszcze tego wszystkiego uczymy, a i organizm Oliwki musi sobie też z tą nowością poradzić. Mała nie zachowuje się teraz tak jak przed pójściem do szpitala. Nie wiemy na ile to rozregulowanie związane ze stresem w szpitalu i na ile wróci do swojego poprzedniego, dość stabilnego stanu. Najbliższy tydzień powinien dużo wyjaśnić.

Jako odpowiedzialni rodzice uznaliśmy zgodnie, że 10 miesięcy to odpowiedni wiek dla Oliwci aby pozwolić jej na pomalowanie paznokci. Dobrze, że jest taka jedna ciotka, która ma lakiery do paznokci we wszystkich kolorach tęczy. Trudno byłoby wybrać ten jeden najlepszy. Oli to grzeczna klientka, nie wierciła się, nie ruszała rączkami, cierpliwie czekała na zakończenie manicure. Był też i torcik, już chyba tradycyjnie. Tym razem z malinami. Był pyszny, ale Oli nie miała okazji go spróbować bo przespała całą imprezę. Kochana mała mordeczka.

Tak jak pisałam wyżej, Oli jeszcze nie złapała dobrego rytmu. Jest słabiutka, wrażliwa, mocno marudna kiedy nie śpi, dużo się ślini, niebezpiecznie wręcz krztusi, trochę ulewa. Powoli wdrażamy się w nowe zasady karmienia, ale nie jest to takie proste. Trzeba liczyć porcje, pilnować godzin podawania leków i mleka, zachować odpowiednią higienę całego sprzętu, obserwować Małą i szybko reagować w razie ulewania czy krztuszenia. Dzień zaczynamy ok 5.40 kiedy przygotowuję pierwszą porcję mleczka, a kończę po 22, kiedy dajemy ostatnią dawkę leku. Niestety Oli wciąż budzi się o 2/3 w nocy i potrafi nie zasnąć do śniadanka... Mam nadzieję, że to tylko okres przejściowy, że za parę dni to całe karmienie stanie się dla nas rutyną a Mała zacznie przesypiać spokojniej nocki.